Voorwoord
Een leek met verantwoordelijkheden
Wie in de ondernemingsraad gaat, staat er vermoedelijk niet bij stil dat hij of zij dan ook te maken krijgt met inkoop. Medezeggenschappers moeten toch de stem van de werkvloer laten horen in het beleid van hun organisatie, ze worden toch niet afgerekend op output of opbrengst?
Dat mag kloppen, maar toch kopen ook ondernemingsraden in. En dan vooral diensten, in de vorm van opleidingen in de basisvaardigheden en -kennis van medezeggenschap(srecht). Maar ook training in het teamwerk of het verbeteren van de onderhandelkunsten, advies op het gebied van arbo-zaken dan wel pensioenen, en juridische raad en bijstand bij mogelijke conflicten met de zeggenschap. Meer dan je vooraf vermoedelijk kon overzien. Hoe maak je daarin weloverwogen keuzes?
Lees verder
Dienstenmarkt
Vakmedianet onderzocht deze dienstenmarkt voor ondernemingsraden en zet hierbij de zaken op een rij. Op basis van wat de klant zelf kiest: het ondernemingsraadslid dus. We kregen een kleine 330 reacties, waarvan twee derde zelf betrokken was bij de inkoop van de geschetste opleidingen, adviezen en overige diensten. Binnen de or blijken in de eerste plaats (ambtelijk) secretarissen en de voorzitters die taak op zich te nemen.
De meest ingekochte dienst, verklappen we hier alvast, was een opleiding van de or-leden. Dat is op zich niet vreemd. Vrijwel iedereen die vers in de medezeggenschap stapt, is min of meer een leek op dat gebied.
Maar wel een leek met flinke verantwoordelijkheden. Er komt namelijk kennis en velerlei vaardigheden bij kijken die je niet vanzelfsprekend ook in je dagelijkse professionele bagage meevoert. Bijscholing, opleiding en training zijn dus vereist. En gelukkig is bij wet bepaald dat de werkgever daar een evenredig budget voor moet klaarzetten.
Met motivatie
Uit de reacties op ons onderzoek komen niet alleen de meest bekende aanbieders naar voren, de or-leden geven er ook een motivatie bij. Zo ontstond deze ranglijst van meest genoemde aanbieders plus een motivatie van waarom een inkopend or-lid voor dit of juist dat andere bureau zou kiezen.
Wat daarbij opvalt is dat die motivatie op vier van de vijf deelgebieden in de eerste plaats luidt: goede ervaring uit het verleden met die aanbieder bepaalt onze keuze. Steevast op twee staat: ‘sluit goed bij onze de waarden en bedrijfscultuur’. Maar als het gaat om de pensioenfondsen, staat die tweede motivatie ineens op 1, gevolgd door het criterium of men een pensioenfonds (of –adviesbureau) beoordeelt als innovatief! Ervaringen uit het verleden spelen hier slechts een bescheiden rol. De lezer mag er zelf conclusies aan verbinden. Wat dit onderzoek doet is navragen, signaleren en ‘ranken’. Zo krijg je per dienstenrichting een lijst met de top-vijf, met daarnaast de vijf meestgenoemde uitdagers.
Gelet op de inkoop van diensten, nemen ondernemingsraden vanuit verschillende gezichtspunten een aparte positie in. Al was het maar dat nieuwe medezeggenschappers zich moeten laten scholen, trainen en adviseren op gebieden waarvan ze in beginsel, het is al gemeld, niet per se verstand hoeven te hebben. Wie niet weet wat hij niet weet, krijgt het ook lastiger om een passende aanbieder te vinden.
Des te belangrijker is het dat de inkopers van diensten voor de medezeggenschap zich goed oriënteren op wat er zoal te vinden is in het veld van de aanbieders. ‘Wat past het beste bij ons’ is een vraag die wat dat betreft een doorslaggevende rol kan spelen. In dat kader is het zeker ook interessant om kennis te nemen van wat enkele populaire aanbieders te vertellen hebben over hun eigen aanpak. Veel leesplezier.
