Voorwoord
Weinig zaken zijn zo ingrijpend in ons leven als het kiezen van een partner. Het maken van de juiste keuze blijkt bovendien nog niet zo eenvoudig, zo blijkt uit het meest recente Nederlandse echtscheidingspercentage van bijna 40 procent (CBS). Maar hoe werkt dat eigenlijk, partnerkeuze? Een kort en oppervlakkig onderzoekje in wat relatieliteratuur leert dat partnerkeuze een spontaan proces lijkt, waarbij mensen in de meeste gevallen onbewust ontzettend hoge verwachtingen hebben. De partner moet aan al deze verwachtingen voldoen, zelfs al zijn veel van deze verwachtingen niet realistisch. Bovendien negeren mensen vaak de wat minder romantische aspecten, zoals de verschillen tussen elkaar. Diep vanbinnen hopen we dat de ander in al onze behoeften zal voorzien, behoeften en onvervulde verlangens worden op de partner geprojecteerd en we verwachten dat hij of zij al onze problemen zal oplossen. Kennelijk weten we dus heel goed naar wat en wie we op zoek zijn. Desondanks maken we in veel gevallen dan nog de verkeerde keuze, met alle gevolgen van dien.
Lees verder
Het voorgaande zou je 1-op-1 kunnen kopiëren van het privéleven naar de zakelijke omgeving. Want ben je bij de aankoop van een nieuw toegangscontrolesysteem, of de inkoop van beveiligingsdiensten ook niet op zoek naar een partner/leverancier die in jouw behoeften voorziet en jouw problemen oplost? En als je die gevonden lijkt te hebben, kan na verloop van tijd die partner toch ook net niet de ideale blijken te zijn, maakt hij jouw hoge verwachtingen niet waar, en eindigt de samenwerking in een teleurstellende scheiding.
Nu hoor ik je denken dat het bij jullie natuurlijk niet zo gaat, omdat jullie inkooptrajecten zakelijk zijn ingericht volgens strakke aanbestedingsprocedures. Daarbij voert – uiteraard – de ratio de boventoon en komen jullie tot objectieve besluitvorming, zodat uiteindelijk de juiste partner/leverancier wordt gekozen. Toch blijkt uit onderzoek dat dit in de praktijk nogal tegenvalt, zo kan je lezen in het artikel over besluitvorming in inkoopteams. Het schijnt zelfs zo te zijn dat niet de rationele geest, maar de intuïtieve emotionele geest belangrijker is in dergelijke beoordelings- en besluitvormingsprocessen. Misschien goed om in gedachten te houden bij een volgende aanbesteding.